dijous, 11 de setembre del 2014

La resposta dels jugadors

Tots els entrenadors, crec que no esperem guanyar i guanyar. Bé, això sempre va bé, en part es clar, perquè es bo ser la referència però també et pot impedir, en la majoria de vegades, veure que t’equivoques com tothom, però tu ja no t’ho pots permetre. 

Al menys, parlant en primera persona, he de reconèixer que no m’agrada perdre, especialment si el meu equip perd el partit i no “li guanyen” el partit. Suposo que ja m’enteneu. De fet, crec que m’agrada més guanyar que no m’agrada perdre, però això forma part de l’ADN competitiu de cadascun. 

Explicant totes aquestes opcions, que no deixen de ser sensacions, i sempre parlant des de les meves sensacions personals, a més de guanyar, i no vull que se m’entengui malament (guanyar forma part de la competició i també podria ser un argument justificatiu del treball ben fet), hi ha altres coses millors que guanyar. Guanyar està molt be, però insisteixo amb el tema sensitiu. Tinc millors sensacions que una victòria, quan els jugadors et miren i t’observen, i s’assenteixen i descobreixen una part nova de tu que abans no l’havien vista. Quan en una prèvia de partit, en un descans de partit quan les coses no van be, després d’una dolorosa derrota o simplement en un entrenament, veus que el que vols transmetre ja es troba dintre dels teus jugadors, que saps que trepitjaran la pista creient en el que tu dius i que pot ser, quan passin algunes temporades o pot ser uns quants anys, et trobaràs a un d’aquells jugadors i et recordarà aquell moment. 

Aquest per a mi, es el moment més màgic d’un entrenador. Pot ser et recordin per un campionat aconseguit o un ascens aconseguit, pot ser no cal ni aconseguir res perquè et recordin, només cal i això m’agradaria que ho entenguessin els entrenadors que estan començant el seu camí a les banquetes: No cal guanyar per ser el millor entrenador, pot ser només cal arribar i obtenir la resposta dels teus jugadors i això es feina de cada entrenador. 

Si gaudeixes del que fas es molt possible que tinguis aquest èxit, però sobre tot cal obtenir aquesta resposta perquè com entrenador segueixes estant quan ja no hi siguis. 


 La respuesta de los jugadores

Todos los entrenadores, creo que no esperamos ganar y ganar. Bien, esto siempre va bien, en parte claro, porque es bueno ser la referencia pero también te puede impedir, en la mayoría de veces, ver que te equivocas como todo el mundo, pero tú ya no te lo puedes permitir. 

Al menos, hablando en primera persona, tengo que reconocer que no me gusta perder, especialmente si mi equipo pierde el partido y no “le ganan” el partido. Supongo que ya me entendéis. De hecho, creo que me gusta más ganar que no me gusta perder, pero esto forma parte del ADN competitivo de cada uno.

 Explicando todas estas opciones, que no dejan de ser sensaciones, y siempre hablando desde mis sensaciones personales, además de ganar, y no quiero que se me entienda mal (ganar forma parte de la competición y también podría ser un argumento justificativo del trabajo bien hecho), hay otras cosas mejores que ganar. Ganar está muy bien, pero insisto con el tema sensitivo. Tengo mejores sensaciones que una victoria, cuando los jugadores te miran y te observan, y asienten y descubren una parte nueva tuya que antes no la habían visto. Cuando en una previa de partido, en un descanso de partido cuando las cosas no van bien, después de una dolorosa derrota o simplemente en un entrenamiento, ves que lo que quieres transmitir ya se encuentra dentro de tus jugadores, que sabes que pisarán la pista creyendo en lo que tú dices y que puede ser, cuando pasen algunas temporadas o puede ser unos cuántos años, te encontrarás a alguno de aquellos jugadores y te recordará aquel momento. 

Este para mí, es el momento más mágico de un entrenador. Puede ser que te recuerden por un campeonato conseguido o un ascenso conseguido, puede ser no haga falta ni conseguir nada para que te recuerden, sólo hace falta y esto me gustaría que lo entendieran los entrenadores que están empezando su camino en los banquillos: No hay que ganar para ser el mejor entrenador, puede ser que sólo hay que llegar y obtener la respuesta de tus jugadores y esto es trabajo de cada entrenador. 

Si disfrutas de lo que haces es muy posible que tengas este éxito, pero sobre todo hay que obtener esta respuesta porque como entrenador seguirás estando cuando ya no estés.

Cap comentari:

Publica un comentari a l'entrada